سلام
امروز رو به همه پرستار های خوب ومهربون و حتی اون هایی که یه کم بداخلاقن تبریک و خسته نباشید می گم. چون واقعا کارشون خیلی سخت و خسته کننده ست البته شاید اگر واقعا کارشون رو دوست داشته باشن برای خودشون سخت و خسته کننده نباشه , ولی به هر حال دلایلی مزید بر علت می شن.مشکل ما این جاست که فکر می کنیم هر کاری الهی شد دیگه به حقوق و مزایا نیاز نداره و با توجه به " معلمی شغل انبیاست" و " شخصیت پرستار و زحمت کش حضرت زینب (س)" رس این معلم ها و پرستار های بیچاره رو می کشیم و با وجود این که سخت ترین شغل ها رو دارن , کمترین حقوق و مزایا رو بهشون می دیم.چون بالاخره اون ها با خدا معامله کردن دیگه .به این قرتی بازیها که کار ندارن!!! فقط سالی یه یادبود خشک و خالی بسه.دوباره رفت تا سال دیگه و ...
*
این روزها روز آزادی خرمشهر هم هست. فقط می خوام به همه اون هایی که می گن جنگ دیگه تموم شد و خسته شدیم از این تکرار و نسل امروز جنگ رو دوست نداره بگم " آخه مرد حسابی! کدوم آدم سالم و درست درمونیه که از جنگ خوشش بیاد؟ همه از جنگ بدشون میاد.(اگه یه جو عقل داشته باشن.) نسل امروز و دیروز که نداره.یه نگاه کن و ببین بعد از این همه سال که از جنگ ویتنام می گذره هنوز تو آمریکا برای سربازهایی که رفتن اونجا و هزار تا کثافت کاری کردن و عقده هاشون رو خالی کردن و تازه تجاوز کردن به یه خاک دیگه, هزار تا یادبود و سالگرد می گیرن.حالا تا یکی اینجا بخواد در مورد سختی هایی که برای دفاع از خودمون کشیدیم حرف بزنه داد و قار هزار نفر در میاد که بسه دیگه بابا... انتظار داشتین بذاریم بعد از چند هزار سال که این همه آدم برای نگه داشتن ایران جونشون رو کف پاشون گذاشتن , ما بذاریم این عراقی های بدبخت که حتی یک دقیقه در برابر تجاوز به خودشون مقاومت نکردن پاشون رو بذارن تو.عمرا .اصلا. ابدا.
ببینم اگه یکی از شماهایی که این قدر زبونتون درازه اون موقع بودید چی کار می کردید؟ دست رو دست می ذاشتین و اجازه می دادین...
البته خیلی هم دور از ذهن نیست.یه استاد داشتیم که می گفت زبون حق همیشه کوتاهه..."
خداحافظ
|