براي تو

سلام

 

 

"فریاد در گلو مانده

اشک پشت سد چشم انباشته

نیرو در دستها خفته

قلم برای آواز تپیده

سینه کاغذ آماج واژه هاست

و من می نویسم"

 

این پست را فقط برای شیمای خوبم زدم که این روزها خیلی نگران منه و فکر می کنه برای این که به قول خودش آدم شم باید دلبستگی هام به دنیا زیاد شه.

و توی این مدتی که "هیچ حرفی برای گفتن "نداشتم, این فقط اون بود که می خواست حرفهام رو بشنوه.حرفهایی رو که برای نگفتن داشتم.

چون به نظر می رسه شما این قدر بی معرفتید که وقتی به ایستگاهی می رسید و می بیند طرف نیومده نمی خواهید زحمت این رو که با یک خودکار ناقابل بنویسید "آمدم. نبودی. رفتم " به خود بدهید.

شیما جون ممنونم.

خداحافظ