سلام
مدتیه جودی عوض شده.
وقتی از مدرسه حرف می زنم, مثلا از درسها ایراد می گیرم , به معلم ها غر می زنم,غیبت مدیر و ناظم رو می کنم یا یه چیزی توی این مایه ها –کاری که همه بچه ها می کنن!!!-, اون مثل آدم بزرگا رفتار می کنه, حرف می زنه, نصیحت می کنه. نمی دونم چرا آدم ها این قدر زود گذشتشون رو فراموش می کنن.همیشه از این می ترسیدم که جودی من هم به جرگه آدم بزرگا بپیونده و حالا انگار این کابوس داره به واقعیت می پیونده.
مثلا به جای این که بگه "آره.بدجنس ها انگار اصلا حالیشون نیست.همشون همین جورین..."می گه " مهسا جون.به نفعتونه هر چی معلم سخت گیر تر باشه."
یا به جای این که بگه"اه چه قدر تو مدرسه نگهتون می دارن " می گه "حتما این جوری نتیجه میده دیگه" یا به جای این که بگه" بسته دیگه . این قدر خر نزن .حالم رو به هم زدی" می گه"اتفاقا کار خوبی می کنی."می ترسم.از بزرگ شدن جودی , خودم, و همه کسایی که یه زمانی کوچیک بودن می ترسم.
شاد باشید
خداحافظ
|